อักษราลัย

การได้รู้และได้สัมผัสชีวิตผู้คนเป็นบทเรียนสอนตัวเองได้ดี โดยเฉพาะหากได้อ่านประสบการณ์ชีวิตของใครสักคน ทุกคนล้วนมีเรื่องเล่าของตัวเอง และหลาย ๆ เรื่องสามารถให้แง่คิดกับผู้อ่านได้ ไม่มากก็น้อย หรือบางทีอาจแค่สะกิดใจ แค่นั้นก็คุ้มค่ากับที่ผู้เขียนได้ตั้งใจถ่ายทอดออกมาให้ผู้อื่นได้รับรู้แล้ว ... อักษราลัย ... เวลาคิดถึงน้าพันต์ ฉันจะมีความรู้สึกสมเพชเวทนาขึ้นมาทันที ผู้ชายที่สูงใหญ่ ร่างกายกำยำล่ำสัน.. ดูเพิ่ม

ชีวิตของเราแต่ละคนมักต้องเดินมาสู่ทางแยกที่จำเป็นต้องเลือก จะไปซ้ายดี ขวาดี หรือเดินตรงต่อไป ล้วนแล้วแต่ต้องเลือกโดยไม่อาจรู้ได้เลยว่า ผลของการตัดสินใจนั้นจะนำพาชีวิตเราไปในแบบใด อาจดีกว่าเดิม แย่กว่าเดิม หรือไม่ต่างจากเดิม ก็ไม่มีวันรู้ได้เพราะคืออนาคตที่เราไม่อาจล่วงรู้ว่าผลของการตัดสินใจนั้นจะส่งให้ชีวิตของเราไปในทิศทางไหน แต่ฉันมีความเชื่ออยู่อย่างหนึ่งว่า สิ่งที่เลือกแล้ว สิ่งที่ทำแล้ว ล้วนด.. ดูเพิ่ม

ใน #บันทึกจากผู้หญิงคนหนึ่ง มีเรื่องราวมากมายทั้งทุกข์ เศร้า และความสุข อันเป็นธรรมดาของชีวิตคนหนึ่งคน แต่ใช่ว่าคนเราจะมีแต่ความทุกข์ไปเสียทั้งหมด “ลูก” คือสิ่งวิเศษที่ชุบชูใจหัวใจของคนเป็นพ่อแม่ทุกคน การสร้างเบ้าหลอมที่ดีให้กับลูก แล้วเห็นว่าเขาทำได้ นั่นถือว่าหัวใจรักของแม่ได้ทำหน้าที่อย่างเต็มที่ที่สุดแล้ว ความรัก ความเมตตา เห็นอกเห็นใจคนอื่นจากใจนั้น เป็นเรื่องดีงาม และฝึกฝนกันได้.. ดูเพิ่ม

ชะตากรรมของขิม ขิมกำลังนอนเพลิดเพลินบนเก้าอี้โยกตัวโปรดอยู่บนระเบียงชั้นสิบเก้า ฟังเพลงอย่างอารมณ์ดี ในมือมีขวดไวน์ที่ขายกันตามท้องตลาด อารมณ์ผ่อนคลายหลังเลิกงาน มีความสุขเต็มที่กับวิวเบื้องหน้า ท้องฟ้าใกล้ค่ำ แสงสีส้มกำลังโรยแสงราลง ผลัดเปลี่ยนให้แสงสีดำขยับเข้ามาแทนที่ ความมืดกำลังคืบคลานมาหาอย่างอ่อนโยน พระจันทร์เสี้ยวบาง ๆ เริ่มขึ้นมาทาบทับเหลี่ยมมุมตึก มองคล้ายรอยยิ้มจาง ๆ แต่แล้วอยู่ ๆ ภาพวิ.. ดูเพิ่ม

#แม่ ไข่ดาวในความทรงจำ โดย : อักษราลัย "กะเพราไก่ราดข้าวค่ะ" ฉันสั่งอาหารกับแม่ค้าในร้านข้างทางด้วยเมนูสิ้นคิด เพื่อบรรเทาความหิวที่จู่โจมมาเล่นงานอย่างฉับพลัน หลังขับรถกลับจากไปตระเวนติดป้ายขายบ้านให้กับลูกค้า "ไข่ดาวด้วยไหม" เสียงห้วน ๆ ถามกลับมา ทำให้ฉันต้องเงยหน้าจากหน้าจอมือถือ ใจนึกไปถึงไก่สามสี่ชิ้นที่จะโปะมาบนข้าว และนั่นย่อมไม่พอสำหรับฉันทึ่ชื่นชอบกับข้าวมากกว่าข้าว"เอาไข่เจียวดีกว่าค่ะ".. ดูเพิ่ม

ประชาธิปไตยในร้านข้าวมันไก่ โดย อักษราลัย ประชาธิปไตย คือ อะไร? ผมผู้ซึ่งเติบโตมากับนักเรียกร้องประชาธิปไตยในบ้านถึงสองคน แต่ทำไมผมกลับงวยงงและยังสงสัยอยู่เสมอว่าแท้จริงแล้ว คำว่าประชาธิปไตย คำว่าสิทธิเสรีภาพ คำว่าความเสมอภาค นั้นมันล่องลอยอยู่ในที่ใดกัน บ้านของผมมีกันอยู่ห้าชีวิต ยาย แม่ พ่อ น้องสาว และ ผม ยายผมเป็นคนที่เรียกตัวเองว่า ‘คนตุลา’ ส่วนแม่กับพ่อนั้นพบรักและสานสัมพันธ์จนมาแ.. ดูเพิ่ม

คนเราเกิดมาล้วนมีนิสัยแตกต่างกัน แต่คนในสังคมส่วนมากมักมองคนที่แตกต่างออกไปว่าคือคนที่มีปัญหา เมื่อไหร่กันนะที่เราจะคิดว่าความแตกต่างของแต่ละคนคือสิ่งดี คือการเติมเต็มช่องว่างให้แก่กัน หากเราเปิดใจกว้างยอมรับผู้คน นอกจากสังคมส่วนรวมจะดีแล้ว ฉันว่าคนในสังคมก็จะอยู่กันด้วยความสุขอีกด้วย ... อักษราลัย ... ชมกับน้องลีออนกำลังสอนสนทนาภาษาอังกฤษกันอย่างสนุกสนาน นักเรียนก็เป็นเพื่อนร่วมชั้นประถมศึกษาศึก.. ดูเพิ่ม

ไอ้อ่ำ โดย อักษราลัย ไอ้อ่ำถูกหวย นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตอันซมเซาขมขื่นของมันที่ได้ชุ่มชื่นในหัวจิตหัวใจกับเขาบ้าง มันบรรจงพับโพยหวยด้วยมือสั่นระริก ใจเต้นโครมครามแทบจะทะลุออกมานอกอก สายตาสอดส่ายมองหาซอกมุมที่พอจะซุกซ่อนโพยหวยนี้จากอีนวลเมียรักอย่างสุดความสามารถ ตู้เสื้อผ้า? ไม่ดี ไม่ดี อีนวลมันใช้เวลาอยู่หน้าตู้นานยิ่งกว่าอาบน้ำเสียอีก ไม่รู้มันจะเลือกชุดอะไรของมันนักหนา ทั้งที่เสื้อผ้าในตู้รึก็เ.. ดูเพิ่ม

ภาพบางภาพมีความหมายซ่อนอยู่ ให้ความรู้สึกได้นับร้อยนับพันความคิดที่แต่ละคนจะตีความ เมื่อได้โจทย์ให้ตีความจากภาพเด็กผู้หญิงยืนมองดวงดาว เหม่อมองท้องฟ้ายามค่ำคืน และนี่คือสิ่งที่พวงชมพูตีความออกมา ... อักษราลัย ... ครั้งแรกที่มองภาพนี้ รู้สึกอบอุ่นในหัวใจขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ภาพเด็กหญิงที่ยังอยู่ในวัยใสไร้เดียงสาแหงนหน้าขึ้นมองฟ้าในค่ำคืนที่มืดมิด ดวงจันทร์ฉายแสงจ้า ดวงดาวน้อยใหญ่ก็ทำเช่นเดียวกัน ใน.. ดูเพิ่ม

คำว่า “อภัย” สำหรับฉันแล้ว ไม่ได้หมายถึงการปลดปล่อยใคร มากกว่าการได้ปลดปล่อย “ตัวเอง” ยิ่งเราสามารถให้อภัยได้ง่าย ได้เร็ว เราก็ปลดปล่อยตัวเราเองได้เร็วขึ้นเท่านั้น ... อักษราลัย ... ส้นเท้าที่บดขยี้ “การให้อภัยเป็นกลิ่นหอมของดอกไวโอเล็ต อุทิศแด่ส้นเท้าที่บดขยี้” คือคำกล่าวของมาร์ค ทเวน มองภาพดอกไวโอเล็ตที่สวยงาม อ่อนหวาน อ่อนโยน สีม่วงเข้มงามตา รู้สึกชื่นใจขึ้น.. ดูเพิ่ม

พยานลวง โดย อักษราลัย "ใช่ครับคุณตำรวจ ผมเห็นผู้ชายตัวผอมสูง ท่าทางไม่น่าไว้ใจ วิ่งไปทางนั้น ในมือเขาเหมือนถืออะไรบางอย่าง" ตำรวจพยักหน้าหงึกหงักกับคำให้การของพยานในที่เกิดเหตุ มือขยับจดข้อความบันทึกลงในสมุดจดเล่มเล็ก ๆ พลางหรี่ตามองพยานอย่างพินิจพิเคราะห์ พยานคนนี้อายุไม่น่าจะเกินสามสิบปี ท่าทางดูน่าเชื่อถือ แต่ทุกอย่างล้วนมีข้อยกเว้น จ่าเทียมเป็นตำรวจมานานเกินยี่สิบปี ผ่านที่เกิดเหตุในคดีต่าง ๆ.. ดูเพิ่ม

การเขียนถึงบุคคลอื่นของพวงชมพู ไม่ได้มีเจตนาร้าย หากแต่อยากให้ทุกเรื่องราวที่เขียนถึงเป็นประสบการณ์เล่าสู่กันฟัง เพียงให้อยากรู้ว่ากว่าจะมาเป็น “พวงชมพู” ในวันนี้ เธอผ่านคน ผ่านเรื่องราวมามายมาย และเราเห็นพ้องต้องกันว่าทุกเรื่องราวนั้นสามารถเป็นข้อคิดเตือนใจ หรือเป็นกระจกส่องให้ผู้อ่านได้รับรู้เรื่องราวจากชีวิตของเธอ และฉันเชื่อว่าทุกเรื่องราวนั้นล้วนน่าค้นหา ... อักษราลัย ... น้านิด &.. ดูเพิ่ม

บทที่ 13 หลังเลิกงานกล้าเดินเอื่อย ๆ เชื่องช้ากลับวัด ครุ่นคิดหลายเรื่องในใจ เงยหน้าแหงนมองท้องฟ้า แสงสีส้มฉายทั่วผืนฟ้า ฟ้าแบบนี้ที่เรียกกันว่าผีตากผ้าอ้อม มันให้ความรู้สึกเหงาเข้าไปถึงขั้วหัวใจทีเดียว เขาคิดถึงฟ้าแบบนี้ที่ท้องทุ่ง แต่ที่นั่นมันไม่เหงาเพราะมีพ่อกับแม่ แต่ยามนี้ที่มองฟ้าแบบนี้คนเดียว เขาต้องฝืนอดทนกลั้นน้ำตาไม่ให้มันหยดไหล ความมืดค่อย ๆ ทาบทับขึ้นมาแทนที่มันดูเหงาเศร้าไม่ต่างจากเข.. ดูเพิ่ม

ทวียืนหน้าดำคร่ำเครียดพิงหน้าต่างอย่างกลัดกลุ้ม ลูกสาวเพียงคนเดียวของเขาผ่ายผอม และหมองหม่นลงทุกวัน ฟ้าที่เคยสดใสเหมือนพระอาทิตย์ขึ้นในยามเช้า ตอนนี้หม่นหมองยิ่งกว่าท้องฟ้าในวันฝนตกเสียอีก เขาจะทำยังไงดี “คุณพ่อ ... ถึงเวลากินข้าวมื้อเย็นแล้วนะคะ มายืนเหม่อตรงนี้ มีอะไรรึเปล่าคะ” “ไม่มีอะไรหรอกลูก ไป ... ไปกินข้าวกัน” ทวีเดินนำลูกไปยังโต๊ะกินข้าวที่เขากำชับแม่บ้านให้เตรียม.. ดูเพิ่ม

บทที่ 11 กล้าเดินเอื่อย ๆ กลับจากที่ทำงานตาม ปกติ เห็นคนที่วัดมากมาย รถตำรวจจอดอยู่หน้ากุฏิของหลวงพ่อ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันนะ กล้ารู้สึกสังหรณ์ใจแปลก ๆ มีอะไรเกิดขึ้นกันแน่ “นี่มันอะไรครับ มาทำอะไรกันเยอะแยะ” กล้าเอ่ยปากถาม เมื่อเห็นชาวบ้านมายืนมุงอยู่หน้าห้องของตัวเอง ต่างพูดซุบซิบกันจนฟังไม่ได้ศัพท์ “คุณคือเจ้าของห้องใช่ไหม? ผมร้อยตำรวจโทขจรได้รับแจ้งมีเหตุแทงกัน และเราพบมีดของ.. ดูเพิ่ม

บทที่ 10 วันนี้ท้องฟ้าสว่างจ้าสดใส เมฆสีขาวลอยเอื่อยตัดกับท้องฟ้าสีเข้มจัดอย่างที่กล้าชอบมอง ตอนเด็กเขามักจะนั่งมองเมฆสวย ๆ แบบนี้แล้วจินตนาการว่ามันคือรูปอะไร วันนี้ฟ้าก็ยังคงสวย แต่ใจของเขาเองที่หม่นหมองจนมองข้ามความสวยเหล่านี้ไป หลังกลับจากช่วยหลวงพ่อบิณฑบาต กล้าเตรียมแต่งตัวไปทำงานตาม ปกติ ใจยังคงสับสนวุ่นวายครุ่นคิดถึงแต่ภาพของหลวงพ่อกับบัว เมื่อเดินออกมาจากวัดมาได้นิดหนึ่ง เสียงคุ้นหูก็ดังขึ.. ดูเพิ่ม

บทที่ 9 ฟ้า ... ยืนกอดอกเหม่อมองท้องฟ้าสีส้มที่ฉาบฉายแสงส้มปนเทาไปทั่วผืนฟ้าเบื้องหน้า เธอครุ่นคิดถึงสิ่งต่าง ๆ ที่ผ่านมาด้วยใจที่หงอยเหงาไม่ต่างกับฟ้าเบื้องหน้า รับรู้และรู้สึกได้ถึงความเปลี่ยนแปลงไปของกล้า นับตั้งแต่ผู้หญิงคนนั้นก้าวเข้ามา เธออดเป็นห่วงไม่ได้ เธอรู้ดีว่าพ่อไม่เห็นด้วยที่เธอทำตัวสนิทสนมกับกล้า แต่เรื่องของความรักมันห้ามกันไม่ได้ เธอเคยเจอแต่หนุ่มเจ้าสำอาง คุย โม้โอ้อวดว่าตัวเองด.. ดูเพิ่ม

รับมือกับความเครียดลงกระเพาะ โดย : อักษราลัย เครียดจนปวดท้อง อาการนี้ไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ เคยเป็นกันไหมคะ เครียดมากหนักหนาจนปวดท้อง เรามักจะได้ยินอยู่เสมอว่าคนที่มีอาการปวดท้องอยู่บ่อย ๆ สาเหตุน่าจะมาจากเครียดลงกระเพาะ รู้หรือไม่ว่า เวลาเราเครียด ฮอร์โมนในร่างกายจะเปลี่ยนแปลงไป หัวใจจะเต้นแรง เร็ว แต่ไม่เป็นจังหวะ เส้นเลือดบีบตัว ทำให้เลือดไหลเวียนไม่สะดวก ส่วนกระเพาะอาหารของเราก็จะหลั่งน้ำย่อยออกมา.. ดูเพิ่ม

บทที่ 8 นับวันความสัมพันธ์ของบัวกับกล้าก็ยิ่งแน่นแฟ้นขึ้นทุกวัน ทุกเย็นบัวจะขับรถมอเตอร์ไซค์มารอรับกล้าที่ทำงาน นั่นทำให้คุณฟ้าเงียบขรึมและเลิกมาทักทายเขาเหมือนเคย แม้จะเสียใจอยู่ลึก ๆ ด้วยคุณฟ้านั้นเหมือนรักแรกในใจ แต่กล้าก็พยายามตัดใจ ด้วยรู้ดีว่ามันคือสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ ได้แต่ถอนตัวถอนใจและแอบมองคุณฟ้าอยู่ห่าง ๆ คุณฟ้ายังคงมาหาคุณทวีหลังเลิกเรียน แต่มาถึงก็จะเดินตรงเข้าไปยังห้องทำงานของคุณทวี.. ดูเพิ่ม

กินทุกข์ โดย : อักษราลัย ตอนที่ผมรู้ว่าตัวเองมีความสามารถแบบแปลก ๆ นั้น ผมอายุสิบขวบ โตพอจะรู้ความและเข้าใจอะไร ๆ บ้างแล้ว หลังวันเกิดอายุครบสิบขวบมาเพียงหนึ่งวัน ผมก็ค้นพบ มันเป็นเรื่องบังเอิญที่เกิดขึ้นในค่ำคืนของมื้อเย็น วันนั้นแม่กลับบ้านมาด้วยอาการกระปลกกระเปลี้ย หน้าตาเซ็งอย่างที่สุด ในมือแม่หอบหิ้วถุงแกงมาสามสี่อย่าง ทุกทีแม่จะกลับบ้านมาแต่วันและเรามักจะร่วมกันทำกับข้าว ผมกับแม่เราสองคนเหมื.. ดูเพิ่ม