มนตราวายสะ

+++++++++ หลังจากผ่านไปหลายชั่วโมง ลูกค้าที่มาใช้บริการต่างทยอยกันกลับไปจนหมด สกุณาถึงว่างและได้มีโอกาสเดินมานั่งลงข้าง ๆ พร้อมทักทายคนที่บอกเธอเมื่อเช้าว่า ‘เลิกงานจะมารับ’ “คุณมาเร็วไปหรือเปล่าคะ” ถามพลางปรายตามองเสี้ยวหน้าคมที่ถูกล้อมด้วยผมยาวดำสลวย ไม่สิ มันมีไฮไลน์สีขาวแซมอยู่ด้วย มีความเป็นแฟชั่นอยู่เหมือนกันนะเนี่ย สกุณาคิดแล้วอมยิ้ม “ผมว่าง” ตอบด้วยสีหน.. ดูเพิ่ม

+++++++++ “กลับจากหิมพานต์คราวนี้ สิ่งที่ท่านควรให้ความใส่ใจคืองานและพวกพ้องของเรานะครับ” “ผมรู้และตระหนักถึงสิ่งที่อยู่บนบ่าของตัวเองเสมอ” วายสะตอบขณะที่สายตานั่นยังจดจ้องกับตัวหนังสือตรงหน้า “และขอบคุณที่เป็นห่วง ผมเอาตัวรอดได้” ชายหนุ่มตอบพร้อมกับยื่นแฟ้มที่เขาอ่านรายละเอียดและจรดปากกาเซ็นชื่อลงไปแล้วให้กับอีกฝ่าย “ผมแค่ไม่อยากให้ประวัติศาสตร์มันซ้ำรอย.. ดูเพิ่ม

+++++++++ “จริงเหรอ” คราวนี้นพรัตน์มองสกุณาด้วยสีหน้าที่ค่อนข้างแปลกใจมากเลยทีเดียว ก่อนเขาจะแกล้งแซวเพื่อเป็นการหยั่งเชิง “สงสัยเพื่อนหมอจะอกหักเสียแล้วมั้ง” สกุณามองคุณหมอหนุ่มแล้วเปิดยิ้มน้อย ๆ ไม่ตอบรับหรือปฏิเสธ แต่เลือกที่จะใช้ความเงียบเป็นคำตอบ ก่อนจะเลี่ยงไปทำงานของตัวเองต่อ และคุณหมอหนุ่มก็ไม่ได้เซ้าซี้ แต่ก็แอบถอนหายใจ เมื่อรู้สึกได้ว่าลูกค้าคนเมื่อวาน เหมือนจะได.. ดูเพิ่ม

+++++++++ “ค่ะ มันฟื้นตัวได้เร็วมากทีเดียว” สกุณายิ้มและมองสัตว์ที่อยู่ในกรงแล้วหัวเราะน้อย ๆ อย่างเอ็นดู เมื่อมันพยักหน้าหงึกหงักราวกับเข้าใจในสิ่งที่เธอกับเขาคุยกัน “อ้อ นี่ค่ะ” เธอหยิบเงินจำนวนหนึ่งออกจากกระเป๋าและยื่นให้ชายหนุ่มตรงหน้า “คุณหมอฝากมา เงินทอนจากเมื่อคืนค่ะ” “เก็บไว้เถอะ เป็นค่าอาหารมันแล้วกัน” ชายหนุ่มพยักพเยิดไปที่กรงในมือของหญิงส.. ดูเพิ่ม

+++++++++ 4 เราเคยเจอกันมาก่อนหรือเปล่า การดูแลเจ้าอีกาที่ได้รับบาดเจ็บ ไม่ได้เป็นปัญหาสำหรับสกุณาแม้แต่น้อย เธอทำงานที่คลินิกรักษาสัตว์ของคุณหมอนพรัตน์มาหลายปี อีกทั้งเมื่อเทียบอาการบาดเจ็บอีกาตัวนี้ กับตัวที่เธอเคยรักษาเมื่อตอนเด็ก ถือว่าอาการยังห่างไกลกันนัก “ไปทำงานกัน” สกุณาที่แต่งตัวเสร็จพูดกับเจ้าอีกาพร้อมกับหิ้วกรงของมันเดินออกจากบ้าน และวันนี้เธอตั้งใจจะนั่งแท็กซี่ไปทำงาน เพร.. ดูเพิ่ม