เรื่องเล่าซุกซ่อนเรื่องราวความเศร้าไว้ในเรื่องเล่า

ซุกซ่อนเศร้าในเงาหม่นราวคนคุก ลุผ่านยุคทุกข์เข็ญที่เป็นอยู่ ร้าวเรื่องร้ายรายวันเกี่ยวพันตู เรื่องที่รู้ทำไม่รู้อยู่ร่ำไป ขังความคิดติดหนับกับฝันบ้า โลกชราเริ่มล้าโรยระโหยไห้ อ่อนแรงแข็งข่มลมหายใจ นับลิเกใบไม้ไปพลางพลาง ก่อกบฏคดคิดจิตบูดเน่า ที่เศร้ายิ่งเศร้าโศกกว่าโลกกว้าง นั่งยิ้มเหม่อลอยเหมือนปล่อยวาง ซ่าบซ่านทั่วสรรพางค์ระหว่างเวลา นับความว่างเปล่ากี่ว่างเปล่า ฟังเรื่องเล่ากี่ความเศร้าไม่เข้า.. ดูเพิ่ม