เจ็บจริง

เมื่อเหตุการณ์มาถึงโรงแรมแล้วเป็นแบบนี้ ล.ทำเหมือนกักขังผมไม่ให้เข้าไปเล่น ไปคุย หรือไปร่วมกิจกรรมใดๆเลย ผมก็รู้สึกอึดอัด น้อยใจ ท้อใจ รู้สึกอยากจะออกจากห้องนี้ไปเร็วๆเหลือเกิน คิดแล้วก็เอาแค่กระเป๋าส่วนตัว ออกจากห้อง424นั้นลงมาข้างล่างทันที โดยที่ไม่ให้พวกเขาได้รู้เลย ข้างล่างติดกับที่จอดรถก็อากาศดี กว้างขวาง มีโต๊ะ-เตียงให้นั่ง-นอนพักผ่อน พอหายเครียดไปได้มาก นั่งเล่นโทรศัพท์และบันทึกอะไรไปเพลิน.. ดูเพิ่ม

ความสนิทสนมของผมกับ ล.มีมากขึ้น โทรหาและแชทคุยกันแทบทุกวัน หรือบางวันก็หลายครั้ง ผมเป็นคนนอนดึกตื่นสาย พอ 8 - 9 โมงเสียงแชททางเฟซบุ๊ค กริ๊งมา ผมก็สะดุ้งแล้ว ผมบอก ''เปิดกล้องขอเห็นหน้าบ้างดิ่" ... "ไม่เอา ยังไม่ได้ล้างหน้าเลย" .. "ก็อยากเห็นตอนยังไม่ได้ล้างหน้าแหละ มันเป็นธรรมชาติดีนะ" ... "เฮ้อ.. ตายูงนี่" ล.และ ก.เรียกชื่อผมว่า ตายูง แล้วเธอก็เปิดกล้อง นอนอยู่บนที่นอน ในห้องที่ไฟสลัวไม่ชัดเจน แ.. ดูเพิ่ม