ภาษาศาสตร์

‘สไบ’ คำเขมร ที่ (อาจ) ไม่เขมร ‘สไบ’ คือ ‘ผ้าแถบ’ เครื่องแต่งกายท่อนบน ใช้พาดไหล่สะพายเฉียงคล้องคอจนถึงคาดอก เป็นที่นิยมแพร่หลายในหมู่ผู้สาวแห่งย่านอุษาคเนย์มาช้านาน เรียกขานด้วยชื่อต่างๆ กันออกไป เช่น ชาวล้านนาเรียกผ้าแถบนี้ว่า ‘ผ้าสะหว้ายแล่ง’ หรือ ‘ผ้าเบี่ยงบ้าย’ (ศิลปวัฒนธรรม พ.ศ. 2562) ชาวลาวอีศานเรียก ‘ผ้าเบี่ยง’ หรือ &l.. ดูเพิ่ม