นิยายลึกลับ

ความเงียบงันหนาแน่นราวกับม่านหนาทึบคลุมปกโลกไว้ทั้งใบ ไม่มีแม้เสียงลม ไม่มีแม้เสียงของชีวิต มีเพียงความว่างเปล่าที่บีบอัดเข้าไปในหูและอกของเขา จนยามินทร์ หรือ "มิน" อย่างที่ใคร ๆ เรียกกัน— รู้สึกราวกับตัวเองถูกขังอยู่ในสุญญากาศที่หายใจได้ยากเย็นเขายืนอยู่ที่ไหน?คำถามนั้นค้างคาในหัว แต่สายตากลับไม่ยอมละจากสิ่งหนึ่งเบื้องหน้า—ประตูไม้บานเก่าเพียงบานเดียวที่ตั้งตระหง่านท้าทายความมืดผิวไม้.. ดูเพิ่ม