กลอนพาไป

อ่อนโยน แล กร้าวแกร่ง ช่วยเติมแต่ง แสงสีสัน ไม้งาม งามงอนงัน แนบผาพลัน หรรษ์หทัย สรรพสิ่ง ล้วนสมดุล พาเกิ้อกูล หนุนกันไว้ สรรสร้าง ช่างคมคาย ใจพิศได้ ปรายปัญญา อุปมาดั่ง กุหลาบช่องาม ที่แลดูอ่อนหวาน เมื่อได้มาอยู่แนบชิดกับกำแพงหินผา ที่ดูแข็งแกร่ง พลันกลับเห็นความงดความ ประสานสอดคล้อง และสามารถขับให้เห็นจุดเด่นของกันและกัน อุปไมยเฉกเช่น สรรพสิ่งในโลกนี้ บางอย่างแม้จะดูมีความแตกต่างกันอย่างสุดขั้ว.. ดูเพิ่ม