กลอนธรรมะ

"บุคคลที่น่าคบ" ๐ "อันบุคคล" ในโลก ที่โศกเศร้าคนใหม่เก่า โหยหา จนน่าขันไม่ค่อยตริ ไตร่ตรอง มองถึงกันไม่กี่วัน ก็ไปมา หาสู่กัน...ฯ ๐ ครั้นจำแนก แจกจ่าย หมาย "เก้า" อย่าง[หนึ่ง]ไม่พลาง อวดดี ขี้แข่งขัน[สอง]ไม่พูด มากมาย จนรายวัน[สาม]ควรหมั่น อ่อนน้อม พร้อมถ่อมตน...ฯ ๐ [สี่]รู้จัก มักผ่อน ไม่ร้อนรุ่มเดี๋ยวไฟสุ่ม กลางใจ ให้สับสน[ห้า]พูดจา อ่อนหวาน มิรานรน[หก]เป็นคน เสียสละ ไม่ระราน...ฯ ๐ [เจ็ด]กตัญญู.. ดูเพิ่ม

• ไม่สะอาด ทางวาจา มี สี่ อย่างจงทิ้งขว้าง ควรจำ อย่าทำเสียเป็นแบบอย่าง แก่ลูก ทั้งผัว/เมียอย่าได้เกลี่ย กล่อมกล่าว จะร้าวรอน...ฯ • หนึ่งพูดปด มดเท็จ ลือเจ็ดย่านใครก็ขาน ว่าแท้ แม่สลอนอย่าคบไคล้ สมาคม จมแน่นอนเดี๋ยวจะร้อน หม่นไหม้ ให้ไกลเธอ..ฯ • สองส่อเสียด ว่าร้าย ใส่ป้ายสีก็อย่ามี ในจิต ให้คิดเพ้อดำรงอยู่ ในคำดี ที่พบเจอถ้อยเสนอ ไหนไหน จงใคร่ครวญ...ฯ • สามคำหยาบ คายเคือง นี้.. ดูเพิ่ม